ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ

Το κείμενο σταθμός για την Ελληνική Ιστοριογραφία του Β’ππ που συνοψίζει τις προθέσεις του Άξονα για εδαφικό διαμελισμό της Ελλάδας και άρα δικαιολογεί την μυστική συνέργεια της Ελλάδας στα αγγλογαλλικά σχέδια για τα Βαλκάνια είναι η ομιλία του Μεταξά στις 30 Οκτωβρίου 1940 ενώπιων των Συντακτών των Ελληνικών εφημερίδων.

Στην ομιλία αυτή ο Μεταξάς προσπαθεί να πείσει ότι εξάντλησε κάθε προσπάθεια ώστε η Ελλάδα να αποφύγει τον πόλεμο όμως αυτό στάθηκε αδύνατον. Μάλιστα επικαλείται ότι προσπάθησε ακόμη ακόμη και να βολιδοσκοπίσει τους Γερμανούς για είσοδο της Ελλάδος στον Άξονα εάν αυτό βοηθούσε να αποφύγει η Ελλάδα τον πόλεμο, όμως και αυτή η προσπάθεια οδηγούσε σε αδιέξοδο γιατί οιΓερμανοί του ζήτησαν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει συγκεκριμένες εδαφικές παραχωρήσεις που κατονομάζονται σε Ιταλία και Βουλγαρία για να γίνει μέλος του Άξονα οπότε ό μόνος δρόμος που μένει είναι ο πόλεμος!!! Ο Μεταξάς το πάει ακόμα παραπέρα και μιλάει ακόμη και για άγραφη συμφωνία των Άγγλων για Ελληνική ανταμοιβή με τα Δωδεκάνησα, και να ποια είναι η ακριβής διατύπωση που χρησιμοποιεί 

« Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Τσώρτσιλ το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον εις τας εφημερίδας, ανακοινωθέν από του Υπουργείου Εξωτερικών . Λοιπόν επειθυμώ να σας τονίσω τούτο: εκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας δια τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές. Και κάτι άλλο. Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν…»

Πόσο αλήθεια όμως είναι όλα όσα αναφέρει ο Μεταξάς;; 

Ας εξετάσουμε πρώτα τη ευρύτερη στάση της Γερμανίας στην περιοχή  και συγκεκριμένα λίγους μήνες αργότερα το τι συνέβη με την περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας. 

Η Γιουγκοσλαβία υπήρξε ένα από τα τρία πολυπολιτισμικά μορφώματα μετά τον Α’ππ που εκτός του ότι είχε στο εσωτερικό της λαούς φύλα προσκείμενους στον Γερμανικό άξονα όπως τους Κροάτες και τους Σλοβένους είχε επίσης εδάφη τα οποία διεκδικούσε η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, και η Ιταλία με την Δαλματία και την Ίστρια ενώ κατείχε ακόμη και Γερμανικά εδάφη με γερμανικούς πληθυσμούς. 

Όταν τον Μάρτιο του 1941 η Γιουγκοσλαβία αντιλαμβανόμενη τους Ευρωπαϊκούς συσχετισμούς  και κάνοντας αληθινή προσπάθεια να αποφύγει τον πόλεμο ζήτησε να συμμετέχει στο πολιτικό σκέλος του Άξονα τότε δεν της ζητήθηκε καμία εδαφική διεκδίκηση για κανένα από τα αναθεωρητικά κράτη της περιοχής ούτε καν για τις διεκδικήσεις της Ιταλίας που είχαν εκφραστεί δημόσια πολλές φορές. Αντιθέτως Γερμανία και Ιταλία εγγυήθηκαν τα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας και φρέναραν τις εδαφικές διεκδικήσεις της Ουγγαρίας και Βουλγαρίας χωρίς μάλιστα η Γιουγκοσλαβία να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στον Άξονα καθώς απαγόρευσε ακόμη και την διέλευση των Γερμανικών δυνάμεων από το έδαφος της κατά την εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας.

Όμως ενάντια σε όσα λέει ο Μεταξάς είναι και η έμπρακτη στάση της Γερμανίας μόλις έναν μήνα μετά, όταν η Γερμανία στην προσπάθεια της να τερματίσει τον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο προσφέρει στην Ελλάδα την Βόρεια Ήπειρο χωρίς να ζητά από την Ελλάδα καν να συμμετέχει στον Άξονα αλλά μόνον να παραμείνει ουδέτερη.

Όμως εάν ο Μεταξάς πραγματικά προσπάθησε να βολιδοσκοπήσει τους Γερμανούς για την είσοδο της Ελλάδος στον Άξονα τότε αυτό θα πρέπει να είναι κάπου επισήμως καταγεγραμμένο όπως καθώς το όνομα αυτό που έκανε αυτές τις προτάσεις στους Γερμανούς. Το ότι δεν υπάρχει κανένα Ελληνικό κρατικό  έγγραφο στο οποίο αναφέρεται κάτι τέτοιο  ίσως να είναι δικαιολογημένο καθώς ο Μεταξάς έτρεμε τον Γεώργιο ο οποίος ήταν και ό άμεσος τοποτηρητής των Άγγλων στην Ελλάδα. Ο Μεταξάς και άλλη φορά διαπραγματεύτηκε με τους Γερμανούς πίσω από την πλάτη του Γεωργίου παρακάμπτοντας το Ελληνικό διπλωματικό σώμα που έλεγχε ο Γεώργιος όμως εκείνη η επικοινωνία του Μεταξά με τους Γερμανούς καταγράφτηκε πλήρως από την Γερμανική πλευρά και γνωρίζουμε ότι εκείνη η επαφή την Άνοιξη του 1940 δεν είχε σχέση με βολιδοσκόπιση της Γερμανίας για ένταξη της Ελλάδας στον Άξονα. 

Εάν όμως για προφανείς λόγους δεν  είναι καταγεγραμμένο στα Ελληνικά αρχεία θα πρέπει τότε σίγουρα τουλάχιστον να έχει καταγραφεί από τους Γερμανούς. Όμως και εκεί τίποτα όλες οι επαφές μυστικές και φανερές με τους Γερμανούς είναι καταγεραμμένες από τους Γερμανούς στα αρχεία τους αλλά δεν υπάρχει καμία νύξη της Ελλάδας για προσχώρηση στον Άξονα και δεν υπάρχει ούτε κάποια Γερμανική καταγραφή ότι ζητήθηκαν από την Ελλάδα κάποια ανταλλάγματα για κάτι τέτοιο.

Επίσης δεν υπάρχει καταγραφή συζήτησης μεταξύ Ιταλών και Γερμανών στην οποία η Γερμανία να ενημερώνει την Ιταλία για βολιδοσκόπιση της Ελλάδας για ένταξη στον Άξονα, όπως και δεν υπάρχει καμία καταγραφή μεταξύ Γερμανών και Ιταλών στην οποία οι Ιταλοί να αναφέρουν εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον της Ελλάδας  όπως για παράδειγμα υπάρχουν από πολύ νωρίς οι αναφορές των Βουλγάρων εναντίον της Ελλάδος. Στην περίπτωση της Βουλγαρίας που από πολύ νωρίς βολιδοσκοπούσαν τους Γερμανούς με τις εδαφικές τους αξιώσεις εναντίον της Ελλάδας ουδέποτε η Γερμανία σχολίασε ή έδωσε κάποια υπόσχεση στους Βουλγάρους πριν από τον Φεβρουάριο του 1941. 

Πως είναι λοιπόν δυνατόν να μην υπάρχει καμία Γερμανική καταγραφή; Πως είναι δυνατόν η Γερμανία να ζητά για λογαριασμό τρίτων εδάφη όταν η ίδια ποτέ δεν έχει δώσει το πράσινο φως στην Βουλγαρία και δεν έχει κάν συζητήσει για αυτά  με την Ιταλία;;

Η απάντηση είναι μια και μοναδική !! Ο Μεταξάς ψεύδεται !! και ψεύδεται γατί γνωρίζει ότι με την συμμετοχή του στην πολιτική γραμμή του Γεωργίου για άνευ όρων παράδοση στις απαιτήσεις των Άγγλων θα οδηγήσει την Ελλάδα στην ήττα στον διαμελισμό και σε σκληρή κατοχή. Ο Μεταξάς προσπαθεί να σώσει στις επόμενες γενιές των Ελλήνων την υστεροφημία του ότι έπραξε τα πάντα αλλά η καταστροφή ήταν αναπόφευκτη. 

Ας δούμε όμως όσα αναφέρει για τα Δωδεκάνησα , σήμερα γνωρίζουμε ότι η Τουρκία ήδη είχε θέσει ως προϋπόθεση για την συμμετοχή της Τουρκίας στο στρατόπεδο των αγγλογάλλων την κατοχή των Δωδεκανήσων από τους ίδιους και οι αγγλογάλλοι το είχαν αποδεχτεί. Οι συζητήσεις των Τούρκων για τα Δωδεκάνησα άρχισαν τον Οκτώβριο του 1939 μέχρι και την άνοιξη του 1940 και η μόνη ένσταση των Συμμάχων ήταν να δούνε πρώτα προς τα ποια πλευρά θα γύρει η Ιταλία. Με την αναφορά στα Δωδεκάνησα ο Μεταξάς προσπαθεί να κρύψει και την προσωπική δειλία του χαρακτήρα του καθώς ήταν ο μοναδικός ηγέτης της περιοχής που έθεσε την χώρα του σε κάποιο από τα δυο στρατόπεδα χωρίς να ζητήσει κανένα αντάλλαγμα. Η Τουρκία ζήτησε Δωδεκάνησα από τους συμμάχους , η Βουλγαρία τη Ανατ. Μακεδονία απο τον Άξονα, η Γιουγκοσλαβία ζήτησε έξοδο στην Θεσσαλονίκη επίσης από τον Άξονα. Μόνον ο Μεταξάς έθεσε την χώρα του στο σφαγείο του πολέμου χωρίς να ζητήσει κανένα αντάλλαγμα παρά περιμένοντας την ελεημοσύνη των πατρώνων του εάν νικήσουν.

Τεκμήρια Ιστορίας