ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΚΑΡΦΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΤΑΞΑ

ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΚΑΡΦΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΤΑΞΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΦΙΛΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ.

Λίγο μετά  την έναρξη του πολέμου στις 30 Οκτωβρίου ο Μεταξάς προσπάθησε να πείσει τους Έλληνες εκδότες εφημερίδων ότι έκανε τα πάντα για να αποφύγει τον πόλεμο αλλά αυτός ήταν αναπόφευκτος. Η πρώτη ένδειξη ότι ο Μεταξάς δεν είχε  καμία πρόθεση η Ελλάδα να παραμείνει πραγματικά ουδέτερη και να αποφύγει τον πόλεμο ήρθε μόλις τον Σεπτέμβριο του 1939 όταν εν όψη της λήξης του συμφώνου φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας που συνυπέγραψαν ο Βενιζέλος με τον Μουσολίνη  χαρίζοντας σταθερότητα στα Βαλκάνια , οι Ιταλοί ζήτησαν από την Ελληνική κυβέρνηση την ανανέωση του. 

Ανάλογο σύμφωνο είχε υπογράψει η Ιταλία και με την Γιουγκοσλαβία καθώς για την Ιταλία ήταν ζωτικής σημασίας η ειρήνη και η σταθερότητα στα Βαλκάνια  τόσο γιατί τα Βαλκάνια ήταν ο φυσικός γεωπολιτικός χώρος που η Ιταλία ήθελε και μπορούσε  να διεισδύσει οικονομικά όσο και γιατί η Μεσόγειος και τα στενά του Γιβραλτάρ και Σουέζ ήταν υπό τον έλεγχο των Άγγλογάλλων  που όπως έδειξε και η ιστορία με την Αιθιοπία μπορούσαν να κλείσουν ανα πάσα στιγμή στραγγαλίζοντας την Ιταλία . Έτσι τα Βαλκάνια, τα στενά του Βοσπόρου και το Αιγαίο ήταν ο ζωτικός πνεύμονας της Ιταλίας χωρίς τον άμεσο έλεγχο των Αγγλογάλλων.

Η ανανέωση του συμφώνου φιλίας θα ήταν μια καλή ευκαιρία για την Ελλάδα που ήθελε την Ουδετερότητα χωρίς να  δεσμεύει την ίδια σε πολιτική ή στρατιωτική συμμαχία με την Ιταλία. Το πρώτο πράγμα λοιπόν που έπρεπε να δοκιμάσει ο Μεταξάς  προσπαθώντας να αποφύγει τον πόλεμο ήταν να ανανεώσει το σύμφωνο φιλίας με την Ιταλία. Όμως όχι, ο Μεταξάς όχι μόνο δεν ανανέωσε το σύμφωνο παρά τις εκκλήσεις της Ιταλίας αλλά κορόιδευε τον Μουσολίνη αφήνοντας  του να εννοηθεί ότι και αυτό θα γίνει ενώ πίσω από τις πλάτες της Ιταλίας υποσχόταν στους Αγγλογάλλους τα αντίθετα. 

Ενδιαφέρον έχουν και πάλι οι καταγραφές των αρχείων του Γαλλικού Γενικού Επιτελείου που  αποκαλύπτουν την πραγματική στάση της κυβέρνησης Μεταξά και κατ’ επέκταση της Ελλάδος. 

Ας δούμε την καταγραφή που έγινε για το Γαλλικό Υπουργικό συμβούλιο στις 20 Σεπτεμβρίου 1939 

…«Η Ελλάδα μένει πιστή στις δυτικές δυνάμεις . Ζητήθηκε από την Ιταλική κυβέρνηση να ανανεωθεί τον Οκτώβριο ένα σύμφωνο φιλίας το οποίο λήγει. Ωστόσο θα ήταν προτιμότερο μόνο ένα σύμφωνο ουδετερότητας. Επιπλέον και ένα τέτοιο μόνο στο βαθμό που δεν θα επηρεάζει την δημιουργία ενός Ανατολικού μετώπου ( Εξήγηση που έδωσε ο κ. Πολίτης προς τον κ. Coulodre στις 18 Σεπτεμβρίου)»

Ας δούμε όμως και την καταγραφή που έκανε ο Υποδιευθυντής Ευρωπαϊκών υποθέσεων του Γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών την ίδια ημερομηνία στις 20 Σεπτεμβρίου 1939 

«Η Ελληνική Κυβέρνηση οδηγεί μια πολιτική αυστηρής Ουδετερότητας εξωτερικά , μυστικά όμως είναι προσανατολισμένη σε μια διευρυμένη συνεργασία με τους Αγγλογάλλους. Ένας Έλληνας Αξιωματικός του Γενικού επιτελείου αποστάλθηκε στην Άγκυρα για να έρθει σε επαφή με τον Στρατηγό Βειγκάν για την επεξεργασία συγκεκριμένων σχεδίων για την συμμετοχή σε κοινή ενέργεια. Οι Ιταλικές επαφές με σκοπό την  ανανέωση συμφωνίας μη επίθεσης αντιμετωπίζονται από τον Μεταξά με μεγάλη επιφύλαξη.»

Από τα παραπάνω βγαίνει εύκολα το συμπέρασμα ότι την μόνη πραγματική προσπάθεια που έκανε ο Μεταξάς άοκνα ήταν να φανεί χρήσιμος στους Αγγλογάλους αδιαφορώντας τόσο για τους συσχετισμούς δυνάμεων όσο και για το εάν ο επόμενος πόλεμος στον οποίο οδηγεί την Ελλάδα μπορεί να την εξαφανίσει ως Έθνος.

Την ανάρτηση συνοδεύουν τα αποσπάσματα από τα έγγραφα Του Γαλλικού Επιτελείου στα οποία αναφέρονται τα παραπάνω.

Τεκμήρια Ιστορίας