«Το άλογό μου από τα τείχη έως τα σαράγια δεν επάτησε γη... Το ασκέρι όπου ήτον μέσα, το ελληνικό, έκοβε και εσκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άντρες, τριάντα δύο χιλιάδες... Ένας Υδραίος έσφαξε ενενήντα... Όταν εμπήκα εις την Τριπολιτσά με έδειξαν εις το παζάρι τον πλάτανο όπου εκρέμαγαν τους Έλληνες, αναστέναξα και είπα: «Άιντε, πόσοι από το σόι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί». Και εδιέταξα και τον έκοψαν· επαρηγορήθηκα και δια τον σκοτωμόν των Τούρκων»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα
«Ήτον ημέρα καταστροφής, πυρκαϊάς, λεηλασίας και αίματος. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, όλοι απέθνησκαν... η δε δίψα της εκδικήσεως κατεσίγαζε την φωνήν της φύσεως. Εν ταις οδοίς, εν ταις πλατείαις, παντού δεν ηκούοντο ειμή μαχαιροκτυπήματα, πυροβολισμοί, πάταγοι κατεδαφιζομένων οικιών εν μέσω φλογών, φρυάγματα οργής και γόοι θανάτου· εστρώθη το έδαφος πτωμάτων... εφαίνοντο δε οι Έλληνες ως θέλοντες να εκδικηθούν εν μια ημέρα αδικήματα τεσσάρων αιώνων. Οι δε εν Τριπολιτσά Εβραίοι... όλοι κατεστράφησαν»
Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως
.jpg)
No comments:
Post a Comment