"Sir Bors de Ganis, he of Launcelot
The nephew, brave as lions, pure as snow,
With Galahad and Percival was destined
The Holy Grail to witness and to taste
Wine from the Sacred Chalice. Only these,
Of all the Table Round, had purity
Which gift alone the sangrael could win."
— Thomas de Beverley, "The Birth of Sir Galahad" (1926)
Galahad alone could see the perfect beauty of the Holy Grail by Arthur Cadwgan Michael
"Democracy is incapable of perseverance. Since it is shared by political parties that rule for one, two, or three years, it is unable to conceive and carry out plans of longer duration. One party annuls the plans and efforts of the other. What is conceived and built by one party today is destroyed by another tomorrow. In a country in which much has to be built, in which building is indeed the primary historical requirement, this disadvantage of democracy constitutes a true danger. It is a situation similar to that which prevails in an establishment where masters are changed every year, each new master bringing in his own plans, ruining what was done by some, and starting new things, which will in turn be destroyed by tomorrow's masters."
— Corneliu Zelea Codreanu, For My Legionaries: The Iron Guard (1936)
ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ;
ZIONISM VERSUS BOLSHEVISM
A STRAGGLE FOR THE SOUL OF THE JEWISH PEOPLE
Όσοι έχετε την δυνατότητα αξίζει να μελετήσετε ολόκληρο το ανωτέρω άρθρο γιατί γράφτηκε από τα χέρια του ίδιου του Τσώρτσιλ και αντανακλά τα προσωπικά του πιστεύω γύρω απο το ζήτημα των Εβραίων. Το άρθρο γράφτηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1920 στην ILLUSTATED SUNDAY HERALD σε μια περίοδο που το Εβραικό ζήτημα ήταν απο τα πλέον ζέοντα ζητήματα. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ με εβραίικές ρίζες απο την πλευρά της μητέρας του και με τις δουλειές του πατέρα του να χρηματοδοτούνται από την οικογένεια Ρότσιλντ τρέφει αμέριστο θαυμασμό για την φυλή των εβραίων την οποία χαρακτηρίζει ως την πιο τρομερή και αξιοθαύμαστη φυλή της ανθρωπότητας. Ο Τσώρτσιλ βλέπει στην δημιουργία ενός Εβραίικού κράτους ως έναν συνοδοιπόρο της Βρετανικής αυτοκρατορίας και την Βρετανική αυτοκρατορία έναν προστάτη του Εβραϊκού κράτους
Στα μάτια του Τσώρτσιλ ο Εβραισμός μέσω του Χριστιανισμού προσέφερε στην ανθρωπότητα το πιο σημαντικό σύστημα ηθικής και ακόμα εάν αφαιρέσουμε απο μέσα του το υπερβατικό και πάλι παραμένουν ως δώρο στην ανθρωπότητα οι σημαντικότερες ηθικές αξιές του Εβραϊσμού, υπέρτερες έναντι κάθε άλλης προσφοράς του συνόλου του ανθρώπινου πολιτισμού. Εδώ ο Τσώρτσιλ προφανώς είτε αγνοεί την προσφορά της Αρχαίας Ελληνικής αλλά και της Ανατολικής φιλοσοφίας είτε είναι τυφλωμένος από τον φιλοεβραΐκό δογματισμό απο τον οποίο διακατέχεται. Κατά τον Τσώρτσιλ ο δυτικός κόσμος μετά την πτώση της Ρωμαίικής αυτοκρατορίας φτιάχτηκε επάνω σε Εβραίικές νόρμες.
Για τον Τσώρτσιλ οι Εβραίοι είναι οι φορείς της ευημερίας, της προόδου και του πολιτισμού έτσι λαοί όπως η Βρετανική αυτοκρατορία, εδώ ο Τσώρτσιλ μνημονεύει και τον Εβραίικής καταγωγής Βρετανό πρωθυπουργό Disraeli's που αποδέχτηκαν τους Εβραίους και τους ενσωμάτωσαν μέσα τους απολαμβάνουν τα αγαθά της ευημερίας της προόδου και του πολιτισμού. Αντιθέτως λαοί όπως η Ρωσία που δίωξαν τους Εβραϊκούς πληθυσμούς ζουν μέσα στην ανέχεια. Η ανθρωπότητα κινείται μεταξύ του διπόλου του κακού και του καλού, αυτό το δίπολο ειναι πολύ πιο έντονο μέσα στον λαό αυτόν ο οποίος είναι ικανός να παράγει το καλύτερο και το χειρότερο. Ο Τσώρτσιλ αναγνωρίζει τον Μπολσεβικισμό ως ένα κακό προϊόν της Εβραίικής ψυχής καθώς στην φυλή αυτή ανήκει ο μεγαλύτερος αριθμός των Μπολσεβίκων επαναστατών ηγετών τόσο στην Ρωσία όσο και στο εξωτερικό τους οποίους και απαριθμεί ονομαστικά πλην του Λένιν όπως αναφέρει ο ίδιος. Ο μπολσεβικισμός δεν είναι τίποτα άλλο απο την αντίδραση του Εβραϊσμού εναντίον της καταπίεσης και των διώξεων της Ρωσίας του Τσάρου. Είναι σίγουρος όμως ότι τον κακό εαυτό του Εβραϊσμού τον Μπολσεβικισμό θα πολεμήσει ο καλός Σιωνισμός, δηλαδή το παγκόσμιο γίγνεσθαι είναι αποτέλεσμα μιας εσωτερικής πάλης των Εβραικών συνιστωσών.
Το άρθρο αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί ερμηνεύει σε μεγάλο βαθμό τον ολοκληρωτικό τρόπο με τον οποίο διεξήχθη ο Β΄ΠΠ καθώς στο πρόσωπο του Χίτλερ οι Εβραϊκές συνιστώσες Ανατολής και Δύσης και οι ηγέτες τους Τσώρτσιλ, Στάλιν και Ρούσβελτ ενώθηκαν βλέποντας έναν νέο Διώκτη Τσάρο Νικόλαο, εξηγεί επίσης γιατί ο Τσώρτσιλ επέλεξε την καταστροφή και διάλυση της Βρετανικής αυτοκρατορίας συνεχίζοντας τον πόλεμο μέχρι την ολοκληρωτική νίκη απο το να αποδεχτεί τις προστάσεις τερματισμού του πολέμου του Χίτλερ με αντάλλαγμα την συνέχιση της ύπαρξης της Βρετανικής αυτοκρατορίας. Ο πόλεμος αυτός ήταν ένας βιβλικός πόλεμος και οι εχθροί του εκλεκτού λαού πρέπει να έχουν και ένα βιβλικό τέλος!!
Τέλος για όσους έχουν διαβάσει τα βιβλία του Κουντεχοβε Καλέργι θα έχουν διαπιστώσει την ομοιότητα με την σκέψη του Τσώρτσιλ. Και για τον Καλέργι ο Ευρωπαικός πολιτισμός μέσω του Χριστιανισμού έχει φτιαχτεί πάνω σε Εβραϊκές νόρμες, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Καλέργι ο «Τίγρης» Ευρωπαίος μέσω του χριστιανισμού εξημερώθηκε σε ένα άκακο «Γατάκι». Αναγνωρίζει ότι ολόκληρη η Ευρωπαϊκή φιλοσοφική σκέψη μέσω του Χριστιανισμού έχει επηρεαστεί καθοριστικά απο τον Εβραϊσμό και ο μοναδικός Ευρωπαίος φιλόσοφος που συνεχίζει να έχει ακόμη καθαρή Ευρωπαϊκή σκέψη είναι ο Νίτσε. Για τον Καλέργι οι πνευματικοί ταγοί μιας Ενωμένης Ευρώπης πρέπει να είναι Εβραίοι. Πράγματι ο Νίτσε είναι ο μοναδικός Ευρωπαίος φιλόσοφος οποίος έχει διαπιστώσει αυτήν την πνευματική διείσδυση και την αλλαγή της Ευρωπαϊκής συνείδησης και στο βιβλίο του ο «Αντίχριστος» χαρακτηρίζει τον Χριστιανό ως τον πιο συνειδητό Εβραίο.
"What makes you heroic? To face at the same time your greatest suffering and your greatest hope."
Nietzsche
Εξώφυλλο πολωνικού περιοδικού στο οποίο εικονίζεται η Γερμανική τιμητική φρουρά στον τάφο του Πολωνού εθνάρχη Γιούζεφ Πιουσούτσκι. Με την κατάληψη της Κρακοβίας απο τα Γερμανικά στρατεύματα ο Χίτλερ έδωσε την διαταγή να αναγνωστεί στα Γερμανικά στρατεύματα ημερήσια διαταγή για την τοποθέτηση Γερμανικής φρουράς στον τάφο του Πιουσούτσκι εξαίροντας την σημαντική προσωπικότητα του Πολωνού εθνάρχη εκφράζοντας την βεβαιότητα πως εάν ζούσε ο πόλεμος θα είχε αποτραπεί. Η κίνηση αυτή έρχεται σε συνέχεια της εκτίμησης που έτρεφε ο Χίτλερ στο πρόσωπο του Πιουσούτσκι, με τον θάνατο του το 1935 ο Χίτλερ διέταξε επιμνημόσυνη δέηση στον καθεδρικό του Βερολίνου τοποθετώντας φέρετρο με την Πολωνική σημαία παρουσία της Γερμανική ηγεσίας.
Ο Πιουσούτσκι δεν ήταν ποτέ ένας φίλος της Γερμανίας ήταν όμως μια ισχυρή προσωπικότητα και εθνικιστής και ο Χίτλερ ανάφερε πολλές φορές πως προτιμάει να έχει απέναντι ισχυρές προσωπικότητες που αγαπούν την πατρίδα τους παρά αδύναμους ηγέτες που άγονται και φέρονται απο ξένα συμφέροντα. Αλώστε ο Χίτλερ θεωρούσε πάντα ότι η Γερμανία με την Πολωνία έχουν περισσότερα κοινά συμφέροντα απο όσα τους χωρίζουν. Κυρίως όμως έχουν έναν κοινό εχθρό τον Κομμουνισμό και ένα κοινό ζήτημα το Εβραίικό. Ο Πιουσούτσκι υπήρξε την δεκετία του 20 και 30 μεγαλύτερος διώκτης των Εβραίων της χώρας του απο τον Χίτλερ ακόμα και το σχέδιο «Μαδαγασκάρη» δηλαδή η μετοίκηση των Εβραίων στην Μαδαγασκάρη ήταν αρχικά ένα Πολωνικό σχέδιο που προτάθηκε το 1937 στους Γάλλους όταν αυτοί έκαναν έκκληση για εποίκους που θα είναι πρόθυμοι να εποικίσουν το νησί. Δυστυχώς αργότερα τον Πιουσούτσκι αντικατέστησαν αδύναμες προσωπικότητες που έγιναν έρμαιο στα αγγλογαλλικά συμφέροντα οδηγώντας την Πολωνία και ολόκληρο τον κόσμο στον πόλεμο.
Στις 9 Φεβρουαρίου, είναι ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού. Στη φωτογραφία, ο Κωστής Παλαμάς εκφωνεί ομιλία στα αποκαλυπτήρια της προτομής του Διονύσιου Σολωμού στον Εθνικό Κήπο (31 Μαΐου 1925).
"Όποιο χωριό δεν γυρίσει στο έθνος θα το αφανίσω από το πρόσωπο της Γης!
Απ'την μία θα βγαίνουν οι αραπάδες και απ'την άλλη θα μπαίνω εγώ!
Θα καίω και θα σκοτώνω!
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!"
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
"Αν είχα τον χρόνο, αναμφίβολα θα έγραφα την ιστορία των ημερών που έζησα στο κελί για όσους καταδικάστηκαν σε θάνατο στο Fresnes, με αυτόν τον τίτλο. Λέγεται πως μήτε ο θάνατος μήτε ο ήλιος αντικρίζονται κατάματα, εν τούτοις προσπάθησα. Δεν είμαι στωικός και είναι δύσκολο να απομακρυνθείς από αυτό που αγαπάς. Εν τούτοις προσπάθησα να μην φύγω με όσους με είδαν ή με σκέφτηκαν ως μια εικόνα ανάξια. Οι μέρες, ειδικά οι τελευταίες, ήταν πλούσιες και γεμάτες. Δεν είχα πια πολλές αυταπάτες, ειδικά από την ημέρα που έμαθα την απόρριψη της έφεσής μου, μια απόρριψη που ήταν ωστόσο αναμενόμενη. Τελείωσα το μικρό μου έργο που είχα ξεκινήσει για τον Chénier, έγραψα μερικά ποιήματα ακόμα. Μια από τις νύχτες μου ήταν άσχημη, και το πρωί περίμενα. Άλλα βράδια πάλι κοιμόμουν πολύ ήρεμα. Τα τελευταία τρία βράδια, ξαναδιάβαζα την ιστορία των Παθών του Ιησού, κάθε βράδυ, από ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια. Προσευχήθηκα πολύ και ξέρω πως ήταν η προσευχή που μου έδωσε έναν ήρεμο ύπνο. Το πρωί ήρθε ο ιερέας να με κοινωνήσει. Σκέφτηκα ήρεμα όλους αυτούς που αγάπησα, όλους αυτούς που είχα γνωρίσει στην ζωή μου. Σκέφτηκα με δυσκολία τον πόνο τους. Αλλά προσπάθησα όσο το δυνατόν περισσότερο να δεχτώ."
Robert Brasillach
“During the last twenty years we have seen the birth of a new human type - as distinct and as surprising as the Cartesian hero, as the sensitive encyclopedist of the eighteenth century, as the Jacobin ‘patriot’ - we have seen the birth of fascist man. In fact, as science distinguishes the homo faber from the homo sapiens, we should perhaps present to classifiers and to amateurs at this sort of thing this homo fascista.”
Robert Brasillach
.jpg)
